* قناعت و صرفه جویی و اسراف  در روایات :

 میانه روی لشگر عقل ؛
« امام کاظم (ع) : در وصیت نامه ای به هشام یکی از لشگریان عقل را میانه روی از لشگریان جهل زیاده روی است.»

 بخشش وترحم اسراف کار هم مذموم است  .
« حضرت امیر (ع) : زیاده روی و اسراف مکن زیرا بخشش ( اسراف کار مورد ستایش نیست و تنگدستی او هم مورد ترحم واقع نمی شود»

 میانه روی باعث پایداری نعمت می شود :
» امام موسی بن جعفر (ع) : به کسی که در زندگی میانه روی و قناعت کند نعمت او باقی می ماند و آنکه با تبذیر و اسراف زندگی کند ، نعمتش از بین می رود »

 زیاده از حد اسراف است :
« امیرالمؤ منین (ع) : هر چیزی بیشتر از اقتصاد ( میانه روی ) اسراف است »

*پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ هر که در زندگی میانه روی کند خداوند او را نعمت دهد و هر که زیاده روی کند خدایش او را بی نصیب سازد.»

*«إِذَا أَرَادَ اللَّهُ بِعَبْدٍ خَیْراً أَلْهَمَهُ الِاقْتِصَاد» (مستدرک‏الوسائل/ج15/ص266) صرفه‌جویی راه خودسازی است.

صرفه‌جویی، بیمه از فقر است.

«ضَمِنْتُ لِمَنِ اقْتَصَدَ أَنْ لَا یَفْتَقِرَ» (الکافی/ج4/ص53

«الِاقْتِصَادُ یُنْمِی الْقَلِیلَ» (مستدرک‏الوسائل/ج13/ص53) صرفه‌جویی کنید، مالتان زیاد می‌شود.

«یَقْتَصِدَ فِی مَعِیشَتِه‏» (بحارالأنوار/ج75/ص63) راه جوانمردی این است که صرفه‌جویی کنید.

صرفه‌جویی تشکر از خداست

«أَشْکَرُ النَّاسِ أَقْنَعُهُم‏» (بحارالأنوار/ج74/ص424) شاکرترین مردم این است که اهل قناعت باشد و صرفه‌جویی کند.

*امام صادق ع : من ضامنم برای کسی که میانه روی کند که محتاج نگردد.ص448

*امام رضا ع : خرج به اندازه ، نصف معیشت است .ص448

*امام صادق ع : هر که بشناسد نعمت را که از  خداوند است ، شکر آن کرده و فرمود : هر که بگوید الحمدالله ، شکر نعمت را ادا کرده باشد ، بزرگ و کوچک را بدانکه اصل شکر و نعمت ، صرف نکردن آن نعمت است در مصرفی که برای منعم داده و مقرر فرموده و الا کفران نموده .ص 449

*پیامبر اکرم ص : یا اباذر ، مستغنی باش به قضای الهی و قانع شو بداده ی خدا تا غنیترین مردم باشی ، پرسید ، کدام است غنای خدا ؟ فرمود چاشت یک روز و یک شام .ص448

*امیرالمؤمنین علی(ع) فرمودند: «زیاده روی و اسراف مکن، زیرا بخشش اسراف کار مورد ستایش نیست و تنگدستی او هم مورد ترحم واقع نمی شود.( غررالحکم، ص34)

*رسول خدا نیز در این باره اینچنین می فرماید (السرف یورث الفقر»( مجموعه الاخبار، باب 171، حدیث6) زیاده روی فقر به بار می آورد.

*امام موسی بن جعفر(ع) در جایی دیگر فرمود: کسی که در زندگی میانه روی و قناعت ورزد، نعمت او باقی می ماند و آنکه با تبذیر و اسراف زندگی کند، نعمتش از بین می رود.( تحف العقول، ص301)

*رسولخدا(ص): فِی الوُضُوءِ اِسرافٌ، و فِی کُلِّ شَیءٍ اِسرافٌ. در وضو، و در هر چیزی اسراف هست.( کنزالعمال، حدیث 26248)

*مام صادق(ع) فرمودند: همانا اسراف در چیزی است که موجب نابودی ثروت و زیان رسانی به بدن گردد.( بحار، ج75، ص303)

:دعای کسی که صرفه جویی نمی کند مستجاب نمی شود:

«دعای چهار گروه مستجاب نمی شود، یکی از آنها کسی است که مالی داشته باشد و آن را ضایع کند و سپس از خداوند درخواست کند تا به او روزی عنایت کند. خداوند نیز در جواب می فرماید: آیا به تو دستور میانه روی و اعتدال در مصرف نداده بودم؟»

*رسول خدا (ص) نیز فرموده است: «نشانه مسرف چهار چیز است: به کارهای باطل می نازد، آنچه را فراخور حالش نیست می خورد، در کارهای خیر بی رغبت است و هر کس را که به او سودی نرساند، قبول ندارد.